*** سامانه تلفنی هواگو هواشناسی گیلان 134 ***  شعار روز جهانی هواشناسی در سال 2024: خط مقدم اقدام اقلیمی   ***   سال جهش تولید با مشارکت مردم ***   

فصلنامه زمستان 1402 گیلان

    بارش استان گیلان در زمستان 1402 به مقدار 7/239 میلیمتر و به مقدار 4/22 میلیمتر بیشتر از نرمال (نرمال بارش زمستان، 3/217 میلیمتر)  بوده است. برای کل استان، دمای میانگین هوای زمستان برابر 6/7 درجه سلسیوس بوده، که نسبت به دوره بلند مدت (0/5)، 6/2 درجه سلسیوس افزایش داشته است. دمای حداکثر زمستان برای استان 9/11 درجه سلسیوس با افزایش 9/2 درجه سلسیوس نسبت به بلند مدت و دمای حداقل برای استان 3/3 درجه سلسیوس با افزایش 3/2 درجه سلسیوس نسبت به بلند مدت بوده است. برای استان دمای بیشینه مطلق و دمای کمینه مطلق در زمستان 1402 به ترتیب منجیل 60/27 (25 اسفند 1402) و دیلمان 2/12-  (8  اسفند 1402) درجه سلسیوس بوده است. سرعت بیشینه باد استان در زمستان مربوط به ایستگاه­های آستارا، منجیل و جیرنده به میزان 35 متر برثانیه ثبت شده است.

برای دوره 6 ماهه منتهی به پایان اسفند 1402، قسمت­هایی محدود از استان دارای ترسالی(دریافت آبی، بیشتر از میانگین بلند مدت) بوده است. قسمت هایی نیز خشکسالی نداشته (دریافت آبی، در حد میانگین بلند مدت) و دارای شرایط نرمال بوده است. بیشتر مناطق جنوبی استان شامل خشکسالی(دریافت آبی، کمتر از میانگین بلند مدت)  تا درجه بسیار شدید هستند.

    بررسي الگوي حاكم بر نقشه‌هاي هواشناسي فصل زمستان بيانگر آن است كه در سطح زمین ، فراوانی نفوذ توده هوای پرفشار کمتر از شرایط بلندمدت در منطقه بوده است و متوسط فشار سطح زمین نسبت به حالت معمول در نیمه شمالی کشور از جمله استان گیلان کمتر بوده و بطور متوسط طی سه ماه ژانویه- فوریه- مارس ، 2024 میانگین فشار حدود 4 میلی بار کمتر از نرمال باشد. در تراز 850 میلی بار نیز متوسط دما در ماه های ژانویه- فوریه- مارس حدود 2  درجه درجه بیشتر از متوسط بلندمدت بوده است. این شرایط نشان دهنده گسترش تناوبی توده هوای گرم از سمت عرض های جنوبی و تضعیف جریانات سرد شمالی در منطقه است. هرچند در برخی روزها نفوذ جریانات شمالی موجب تعدیل دمایی شده است. بررسی تغییرات ارتفاع ژئوپتانسیلی در سطوح فوقانی جو نیز بیانگر آن است که در ماه های فصل زمستان غالبا ارتفاع ژئوپتانسیلی بیشتر از حالت معمول بوده است. متوسط سه ماهه ارتفاع ژئوپتانسیلی تراز 500 هکتوپاسکال حدود 60 متر نسبت به شرایط میانگین درازمدت، افزایش یافت این شرایط مبین استقرار پشته ارتفاعی و هوای گرم دراکثر روزهای زمستان در منطقه است. در عین حال عبور تناوبی ناوه های ارتفاعی و موج های بارش ها با تداوم چند روزه موجب شکل گیری ناپایداری و وقوع بارش در منطقه شد.